مجله شکلاتی تین تن

شکلات؛ غذای خدایان

شکلات؛ غذای خدایان

شکلات، جادویی و اسرارآمیز، دلچسب و فریبنده

ماده‌ای شیرین و دلپذیر که همواره در تاریخ بشر جایگاه ویژه‌ای داشته است. گاهی باعث برانگیختن فداکاری و گاهی خیانت شده است. حتی گاهی باعث اعتیاد در مصرف کنندگانش شده است، به عنوان ارز استفاده شده و در جایگاه یک غذای خاص و مقدس مورد تقدیر قرار گرفته است...
در این مقاله نگاهی به شکلات و تاریخچه آن خواهیم انداخت.

شکلات، غذای خدایان...

از خدایان به مردم

شکلات از دوران باستان به عنوان یک غذای مقدس در فرهنگ‌های مختلف جهان شناخته می‌شده است. اینکه چه کسی اولین بار شکلات را کشف کرد به صورت دقیق مشخص نیست اما اولین شواهد استفاده از دانه‌های کاکائو به حدود 5000 سال پیش و تمدن‌های آزتک و مایا برمی‌گردد، جایی که دانه‌های کاکائو نه تنها به عنوان یک ماده خوراکی بلکه به عنوان هدیه‌ای الهی و کالایی برای مبادلات تجاری و حتی مراسمات مذهبی استفاده می‌شده است.

مایاها

اگرچه تاریخ دقیقی مبنی بر کشف شکلات ثبت نشده است اما به نوعی مایاها را می‌توان اصلی‌ترین آغاز کننده تاریخچه شکلات دانست. در تمدن مایاها دانه‌های کاکائو جایگاه ویژه‌ای داشتند. مایاها ابتدا دانه‌های کاکائو را از درخت کاکائو برداشت کرده، آن‌ها را تخمیر و خشک و برشته می‌کردند و پس از جداسازی پوسته، آن را به صورت خمیر آسیاب می‌کردند و سپس این خمیر را با آب، آرد ذرت، فلفل چیلی و سایر ادویه‌ها ترکیب می‌کردند و شکلات را به صورت نوشیدنی تلخ و کف آلود استفاده می‌کردند. شکلات خوراکی مورد علاقه خانواده‌های سلطنتی و کشیشان بود و آن‌ها نوشیدنی شکلات را در پایان یک وعده غذایی میل می‌کردند، البته مردم عادی نیز از شکلات در انواع آیین‌های مذهبی خود و برای احترام به خدایان استفاده می‌کردند و آن را "غذای خدایان" می‌دانستند. 

آزتک‌ها

آزتک‌ها نیز دانه‌های کاکائو را بسیار ارزشمند می‌دانستند و آن را به عنوان یک غذای الهی به شمار می‌آوردند، به اعتقاد آن‌ها دانه‌های کاکائو هدیه‌ای از طرف خدای باد و باران به بشر بود. همچنین آن‌ها از دانه کاکائو به عنوان پول در مبادلات تجاری خود نیز استفاده می‌کردند و حتی آن را با ارزش‌تر از طلا می‌دانستند. 
شکلات در این تمدن معمولا به صورت یک نوشیدنی تلخ و کف آلود متشکل از دانه‌های کاکائو آسیاب شده و مخلوط با آب و فلفل و دیگر ادویه‌ها استفاده می‌شده است که xocoatl نام داشت. این نوشیدنی معمولا برای اشراف و طبقات بالای جامعه در نظر گرفته می‌شد و طبقات پایین‌تر، از شکلات در مراسم‌های مذهبی و جشن‌های عروسی بزرگ خود استفاده می‌کردند.


طلای قهوه‌ای در اروپا

گزارش‌های ضد و نقیضی درباره زمان ورود شکلات به اروپا وجود دارد با این حال اکثر منابع تاریخی ورود شکلات به اروپا را نتیجه سفرهای کریستوف کلمب می‌دانند. قبل از اکتشافات کلمب، اروپایی‌ها درمورد بسیاری از منابع خوراکی مانند سیب زمینی، گوجه فرنگی، فلفل، ذرت، وانیل، تنباکو، بادام زمینی و همینطور شکلات اطلاعاتی نداشتند و کریستف کلمب به منظور تحت تاثیر قرار دادن حامیان سفرهای خود، بسیاری از این غذاهای جدید را با خود به اروپا آورد. در برخی از گزارش‌های تاریخی نقل شده است که کلمب و پسرش در چهارمین سفر خود با دانه‌های کاکائو برخورد کردند و از رفتار مایاها با این دانه‌ها شگفت زده شدند، البته هیچ مدرکی مبنی بر اینکه او شاهد نوشیدن شکلات توسط مایاها بوده است، وجود ندارد. درواقع او با ماهیت کاکائو آشنایی نداشت و آن را دانه‌های مرموز نام نهاده بود.
اولین بار شکلات توسط هرنان کورتس، فاتح اسپانیایی، وارد دربار اسپانیا گشت و طرفداران بسیاری پیدا کرد. کورتس پس از شکست دادن آزتک‌ها، دانه‌های کاکائو را به همراه دیگر غنایم خود نزد پادشاه اسپانیا برد و آن را طلای قهوه‌ای نام گذاشت. 
در اسپانیا همچنان شکلات را تحت تاثیر فرهنگ تمدن آزتک و مایا به صورت نوشیدنی سرو می‌کردند اما با یک تفاوت؛ شکلات‌های اسپانیایی با شکر و عسل مخلوط می‌شدند تا طعم تلخ آن شیرین شود. 
در ابتدا شکلات تنها در اسپانیا محبوب بود اما در قرن 17 و پس از گسترش سفرهای تجاری و ارتباطات میان کشورهای اروپایی، شکلات از مرزهای اسپانیا عبور کرد و به دیگر کشورهای اروپایی مانند فرانسه، ایتالیا و انگلستان رسید و این آغازی بر محبوبیت شکلات در سراسر جهان بود.

ورود شکلات به سرزمین پارس

آشنایی اولیه ایرانیان با شکلات به دوران حکومت قاجار برمی‌گردد. با شروع دوران قاجار و گسترش ارتباط ایران با دنیای غرب و سفرهای زیاد پادشاهان قاجاری به اروپا یا همان فرنگ، شکلات به صورت رسمی وارد جامعه ایران شد و محبوبیت فراوانی را در بین عموم مردم پیدا کرد. در ابتدا شکلات کالایی لوکس محسوب شده و در اختیار اشراف قرار داشت اما با گذشت زمان و تاسیس کارخانه‌های تولید شکلات، این خوراکی بیش از پیش در اختیار عموم قرار گرفته و به محبوبیت آن افزوده شد.


انواع شکلات

شکلات در انواع و طعم‌های مختلفی تولید می‌شود که هر کدام دنیایی از لذت را برای شما به ارمغان می‌آورد. 


شکلات تلخ

شکلات تلخ یکی از معروف‌ترین انواع شکلات است و آن را به عنوان خالص‌ترین نوع شکلات می‌شناسند و حاوی بیشترین مقدار کاکائو می‌باشد. شکلات تلخ نسبت به سایر انواع شکلات میزان شکر کمتری دارد و طعم قوی و تلخی دارد و به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی بالا، برای سلامتی مفید است. بیشترین مزایای سلامتی مانند کاهش فشار خون، بهبود عملکرد مغز و کاهش خطر بیماری‌های قلبی مربوط به مصرف این نوع از شکلات می‌باشد. 

شکلات شیری

شکلات شیری یکی از پرطرفدارترین انواع شکلات است که ترکیبی از کره کاکائو، شکر، شیر و گاها وانیل است. این نوع شکلات طعمی شیرین و ملایم دارد و نسبت به شکلات تلخ، تلخی کمتری داشته و طعمی ملایم و کرمی دارد.

شکلات سفید

شکلات سفید نسبت به دیگر انواع شکلات تفاوت‌های بسیاری دارد. این شکلات از کره کاکائو ساخته شده است اما برخلاف شکلات تلخ، فاقد دانه کاکائو یا پودر کاکائو است. شکلات سفید طعمی شیرین و خامه‌ای دارد و فاقد تلخی شکلات‌های دیگر است. 

به صورت کلی شکلات‌ها نه تنها خوراکی‌های خوشمزه‌ای هستند بلکه می‌توانند تاثیرات مثبتی بر سلامت کلی افراد نیز داشته باشند به عنوان مثال شکلات‌ها سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های قوی هستند و می‌توانند از بدن شما در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت کرده و به تقویت سیستم ایمنی شما کمک کند. همچنین انواع مختلف شکلات توانایی تاثیر بر عملکرد ذهنی افراد و بهبود خلق و خو  آن‌ها را دارد. 

دراژه شکلاتی

دراژه‌های شکلاتی یکی دیگر از انواع شکلات و فرآورده‌های کاکائویی هستند که به دلیل خوشمزگی و تنوع بالا و ظاهر جذابی که دارند، طرفدار زیادی در دنیا پیدا کرده‌اند. تاریخچه دراژه‌های شکلاتی به پاریس و اوایل قرن 19 برمی‌گردد، جایی که انواعی از شیرینی‌ها با روکش سخت تولید می‌شدند و دراژه نام داشتند. این محصولات معمولا از مغزهای آجیلی و میوه‌های خشک شده با روکشی شکری و شیرین ساخته شده و به عنوان شیرینی‌های تجملی و گران قیمت مصرف می‌شدند. 
اولین دراژه شکلاتی (به شکلی که امروزه می‌شناسیم) در سال 1937 و به صورت صنعتی تولید شده است. اسمارتیز، برندی که به اشتباه نام آن را بر روی این نوع از محصولات گذاشته‌ایم، از اولین برندهایی به شمار می‌رود که دراژه شکلاتی را تولید کرده است. اما دهه 1940 دوره رونق دراژه‌های شکلاتی بوده است، دورانی که سربازها از این دراژه‌ها در جنگ‌ها استفاده می‌کردند. ویژگی برجسته دراژه‌های شکلاتی روکش ترد و مقاوم آن است که استفاده از این شکلات را راحت می‌سازد و ماندگاری آن را طولانی‌تر خواهد کرد. در جنگ جهانی دوم این دراژه‌های شکلاتی با توجه به ویژگی روکش‌شان محبوبیت زیادی را بین سربازان آمریکایی پیدا کرد، زیرا به عنوان یک ماده غذایی مقاوم در برابر شرایط دشوار جنگی و با قابلیت حمل آسان، به مناطق جنگی ارسال می‌شد همچنین در برابر ذوب شدن در گرما نیز مقاوم بود. 
امروزه دراژه‌های شکلاتی در انواع مختلف و طعم‌های مختلف تولید می‌شوند، از دراژه شکلات سفید، مانند دراژه شکلاتی با طعم توت فرنگی تین‌تن، تا دراژه‌های شکلاتی در طعم‌های مختلف و دراژه‌هایی با مغزهای متنوع...

دراژه شکلاتی تین تن

تین تن برند تولید کننده دراژه‌های شکلاتی با رنگ‌های طبیعی ، تلاش می‌کند شکلات، غذای خدایان، این میراث گران بها رسیده از باستان را با طعمی دلنشین و کیفیتی بالا در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد. 
دراژه شکلاتی تین‌تن در طعم‌های متنوع و جدید تولید شده و با استفاده از جدیدترین نوآوری‌های دنیای شکلات، تجربه‌ای دلچسب را برای عاشقان شکلات و دراژه‌های شکلاتی به وجود می‌آورد.